-
1 granic|a
f 1. (państwowa) border; (obszaru) boundary- pilnie strzeżona granica a closely guarded border- niestrzeżona granica an unguarded border- granica lądowa/morska the land/sea border- granica polsko-niemiecka the Polish-German border- granica Polski z Czechami the Polish-Czech border, the border between Poland and the Czech Republic- rewizja granic the redrawing of frontiers a. borders- granice województwa/parku narodowego the boundaries of the voivodeship/national park- granica lasu the tree line- granica wiecznych śniegów the (permanent) snow line- lotnisko znajduje się poza granicami miasta the airport is outside the city limits- na granicy on the border- nad granicą close to a. near the border- przy granicy close to a. near the border- baza wojskowa przy granicy z Rosją a military base close to the Russian border- przez granicę across the border- wyznaczyć/wytyczyć granic to draw/mark a. designate the border- uznać granicę to recognize the border- przekroczyć granicę to cross the border- strzec granicy to guard the border- naruszyć granice Wojsk. to violate the borders- być a. przebywać za granicą to be abroad- w kraju i za granicą at home and abroad- opuścić granice kraju w ciągu 48 godzin to leave the country within 48 hours- otworzyć/zamknąć granicę to open/close the border- granice zamknięto ze względu na epidemię the borders have been closed because of the epidemic- wyjechać za granicę to go abroad2. przen. (linia podziału) borderline, boundary- granica pomiędzy dobrem i złem the borderline between good and evil- granice ludzkiego poznania the limits of human understanding- dolna/górna granica wieku the minimum/maximum age limit, the lower/upper age limit- górna granica płac the wage ceiling, the maximum a. upper wage limit- jej rozpacz nie miała granic her despair knew no bounds- moje zaufanie do niego ma swoje granice my confidence in him has its limits- była na granicy wytrzymałości nerwowej she was on the brink of a nervous breakdown- nienawiść/miłość/poświęcenie bez granic boundless a. infinite hatred/love/devotion- odwaga bez granic boundless a. limitless courage- kochać bez granic to love without measure- frekwencja wyborcza w granicach 60% a voter turnout in the area of 60%, a voter turnout of around 60%- temperatury w granicach 10-15 stopni temperatures in the 10-15 degree range- koszt w granicach 1000 złotych a cost in the region of 1000 zlotys, a cost of around 1000 zlotys- wynik mieści się w granicach błędu statystycznego the results are within the margin of error- działać w granicach prawa to act within the law- wydawać pieniądze w granicach rozsądku to spend money within reason- być wyczerpanym do (ostatnich) granic to be at the limits of one’s endurance- doprowadzić kogoś do ostatecznych a. najdalszych granic to push sb too far- posunąć się do ostatecznych a. najdalszych granic to go too far- przekroczyć granice dobrego smaku/dobrego wychowania/przyzwoitości to overstep the boundaries of good taste/the boundaries of good manners/the bounds of decency- jej skąpstwo przekracza a. przechodzi wszelkie granice her stinginess knows no bounds4. Mat. limit- granica funkcji the limit of the function- granica lewostronna/prawostronna the left-hand/right-hand limit- granica ciągu/szeregu the limit of a sequence/series- granica całkowania the limit of integration- □ granica naturalna Geog. natural border■ zielona granica pot. illegal border crossing- przejść przez zieloną granicę to cross the border illegally- wszystko ma swoje granice! enough is enough!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > granic|a
См. также в других словарях:
nawias — 1. Być, czuć się, pozostawać, znajdować się itp. poza nawiasem czegoś «być, czuć się, pozostawać, znajdować się itp. poza czymś, czuć się zbędnym, nie brać w czymś udziału, być odsuniętym, usuniętym od czegoś»: Znam wyjątkowo sprawną fizycznie… … Słownik frazeologiczny
między — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub ich równoważnikami) w narzędniku lub w bierniku, używany w odniesieniu do sytuacji przestrzennych i czasowych oraz w odniesieniu do stosunków, powiązań łączących ludzi, rzeczy, fakty» a) «kiedy ktoś lub… … Słownik języka polskiego
przejść — dk, przejśćjdę, przejśćjdziesz, przejdź, przeszedł, przeszła, przeszli przechodzić ndk VIa, przejśćdzę, przejśćdzisz, przejśćchodź, przejśćdził 1. «idąc przebyć jakąś drogę, przekroczyć coś, udać się dokądś, minąć kogoś, coś» W ciągu dnia… … Słownik języka polskiego
